Gelijk krijgen is niet altijd even leuk. Gisteren schreef Camilleri over de wedstrijd van kickbokser Badr Hari tegen Zabit Samedov: “Hari treft vanavond in Moskou dus opnieuw Samedov. Dat is op papier makkelijker dan het lijkt. Samedov beschikt over KO’s in zijn stoten en trappen en is zeker geen walkover voor Hari. Die zal natuurlijk minder ‘roestig’zijn dan in hun vorige partij – blessures als gekneusde enkels komen vaak mede voort uit timing die ietsje ‘off’ is. Dat is onvermijdelijk als een vechter, zoals Hari was, maanden uit de running is. Daarnaast was het natuurlijk de vraag of hij psychisch fris in de ring zou staan, want detentie hakt er ook in psychologisch opzicht hard in, helemaal als je er eerst ff uit bent en dan na een paar dagen weer terug moet. Zo’n klap komt harder aan dan de zwaarste KO in de ring.”
Wie de partij van gisteren heeft gezien, kan bijna niet anders dan constateren dar Badt Hari zeker op de weg terug is, maar ‘er’ nog lang niet is. De tomeloze agressie was er nog niet, Badr vocht goed maar voorzichtig. Maar hij stond er wel. Fysiek zit hij, voor een vechtsporter, met 28 jaar op zijn absolute top. Meer training zal hem nog hoger brengen, meer sparren scherper maken. Het belangrijkste voor hem is, dat hij geestelijk de knop helemaal om kan zetten. En dat zal heel erg moeilijk blijven, zolang de rechtszaak hem nog boven het hoofd hangt. Het is te hopen dat de zaak snel zal dienen, en natuurlijk dat Badr er goed af komt. Wederom met alle respect voor iedereen die schade heeft geleden tijdens de incidenten, de rechter beslist uiteindelijk en met een dermate intensief onderzoek, zoals dat plaats heeft gevonden, zal het recht ongetwijfeld zijn loop hebben. Nu vecht een van ‘s werelds beste kickboksers nog op twee fronten en voor absolute topprestatie is totale focus nodig. Hopelijk groiet hij daarin, maar alle training en gevechten die hij nu doet zijn ‘meegenomen’voor de periode na de strafzaak en eventuele straf, als hij zonder dat Zwaard van Damocles boven zijn hoofd weer de sportschool en de ring in stapt.
Voor de liefhebbers: de partij van gisteravond, met daaronder één van de beste partijen uit Badr’s loopbaan, die tegen Alistair Overeem in de halve finale van de K-1 finale in 2009. De fysiek ongelooflijk sterke Overeem zou in 2010 de grote K-1 finale winnen en daardoor zowel wereldkampioen MMA (van de organisatie Strikeforce) als K-1-kampioen worden, een vooralsnog unieke prestatie die door niemand is geëvenaard. Ten tijde van zijn partij tegen Badr Hari in 2009 was hij dus al geen makkelijke te verslane vechter, mild uitgedrukt.
Badr Hari op de top van zijn kunnen is voor een vechtsportliefhebber een genot om te zien. Overtuig uzelf:
